Η παραίτηση του Μάριο Ντράγκι από πρωθυπουργός στην Ιταλία τον περασμένο Ιούλιο συνοδεύτηκε με εκτίναξη των αποδόσεων των ιταλικών ομολόγων που ξεπέρασαν των ελληνικών. Στους επενδυτές και στις αγορές αναδείχθηκε ο κίνδυνος της βιωσιμότητας του ιταλικού χρέους. Οι μεγάλες χρηματοδοτικές ανάγκες της Ιταλίας και ο κίνδυνος του δημόσιου χρέους ήταν γνωστά στις αγορές. Η πολιτική αβεβαιότητα από την παραίτηση του Ντράγκι και την έναρξη προεκλογικής περιόδου ενίσχυσαν την ανασφάλεια των επενδυτών. Η περίπτωση της Ιταλίας δείχνει ότι οι αγορές προτιμούν έναν γνωστό κίνδυνο παρά την αβεβαιότητα. Ο κίνδυνος μπορεί να τιμολογηθεί, η αβεβαιότητα όχι. Οι αγορές δεν θέλουν παρατεταμένες προεκλογικές περιόδους, αλλεπάλληλες κάλπες και αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης. Ο εκλογικός νόμος μπορεί να οδηγήσει σε δεύτερες κάλπες, ίσως και σε τρίτες, υποστηρίζουν κάποιοι. Το εκλογικό σύστημα δεν μπορεί να αλλάξει. Μπορεί όμως να ξεκαθαρίσει ο χρόνος των εκλογών και η προεκλογική περίοδος να είναι η μικρότερη δυνατή.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή