Πέρασε η Ελλάδα μια πολύ δύσκολη συγκυρία. Τη μεγαλύτερη κοινωνική και οικονομική κρίση που τη χτύπησε μεταπολεμικά. Μια διαδικασία που αποδεδειγμένα πια λύγισε βουνά. Σε αυτό το timing ο Ολυμπιακός ήταν πραγματικά τυχερός μιας και για χάρη του σήκωσε τα μανίκια του ο Βαγγέλης Μαρινάκης. Ο γιος του Μιλτιάδη που βγήκε μπροστά το καλοκαίρι του 2010 αναλαμβάνοντας την ΠΑΕ ενεργοποιώντας τους αισθητήρες για μια αναγκαία επανεκκίνηση. Οχι μόνο στο ποδόσφαιρο αλλά συνολικά (με εξαίρεση το μπάσκετ που βρισκόταν ήδη στα ασφαλή χέρια των αδελφών Αγγελόπουλων) στον κορυφαίο αθλητικό οργανισμό. Τότε ήταν άλλωστε που επί της ουσίας ξαναπήρε μπρος και ο Ερασιτέχνης, με πρόεδρο τον Μιχάλη Κουντούρη. Στην πιο δύσκολη στιγμή για την Ελλάδα ο «γίγαντας» ξανασηκώθηκε στα πόδια του. Ενα άλλο βράδυ Μάρτη, 2014 στο παγωμένο Μάντσεστερ έπειτα από τον αποκλεισμό του Ολυμπιακού στα νοκάουτ του Champions League από τη Γιουνάιτεντ, ο ίδιος ο Βαγγέλης Μαρινάκης σκάρωσε ένα moto που εξελίσσεται πια σε φιλοσοφία στο μεγάλο λιμάνι. Η «συνεχίζουμε να ονειρευόμαστε» δύναμη. Το φως της επόμενης μέρας…