Ο αλεβίτης με τον άνεμο στα πανιά του

«Δύσκολο να μη δει κανείς στον Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου το ακριβώς αντίθετο του ευέξαπτου προέδρου της Τουρκίας, ενός μετρ των λεκτικών επιθέσεων και της βίας. Στα 74 του χρόνια, ο Κιλιτσντάρογλου είναι αυτό που θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε στην πολιτική μια ήρεμη δύναμη». Ετσι περιέγραφε τις προάλλες η γαλλική «Le Monde» τον μεγάλο αντίπαλο του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στις κοινοβουλευτικές και προεδρικές εκλογές που έχουν προγραμματιστεί για τις 14 Μαΐου. Εδώ στην Ελλάδα, βέβαια, ο χαρακτηρισμός της «ήρεμης δύναμης» ή το παρατσούκλι του Κιλιτσντάρογλου ως «τούρκου Γκάντι» χτυπάνε κάπως παράταιρα – γιατί κανείς δεν έχει ξεχάσει δηλώσεις του τύπου «η Ελλάδα έχει καταλάβει 18 από τα νησιά του Αιγαίου», «είναι επιτακτική ανάγκη να αυξήσουμε την πίεση σε Μεσόγειο και Αιγαίο», «δεν θα υπάρξει καμία παραχώρηση στα ζητήματα με τον νότιο γείτονά μας, τη Συρία, την Κύπρο, το Αιγαίο και τη Μαύρη Θάλασσα» ή το πώς πλειοδοτούσε ο επικεφαλής του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP) το περασμένο καλοκαίρι στις εμπρηστικές δηλώσεις του Ερντογάν προκαλώντας τον: «Αν βαστά η καρδιά σου, κάνε βήμα για τα κατεχόμενα οπλισμένα νησιά. Θα σε στηρίξουμε».