Μερικές φορές όλοι νιώθουμε ότι ζούμε σε μια χώρα χωρισμένη στα δύο. Μαζί με το παρασιτικό, το προβληματικό, το άρρωστο, συνυπάρχει το προοδευτικό, το δημιουργικό, αυτό που μας βοηθά να «κατακτάμε» τον κόσμο. Αυτό που μας βοηθά να βγαίνουμε από το καβούκι και τη μιζέρια μας. Μαζί με την «ανάγκη» μας να θαυμάζουμε – πριν αποκτήσει τραγική εξέλιξη, τότε μουντζώνουμε μαζικά – τη μαγκιά ενός τύπου νεοέλληνα οπαδού της ήσσονος προσπαθείας, που έχει τρυπώσει στο Δημόσιο για να αράξει και αρνείται να προσαρμοστεί και να εφαρμόσει οποιαδήποτε συνθήκη ασφαλείας ή κανόνα, υπάρχει και ένα άλλο είδος Ελληνα. Είναι αυτό που σπούδασε εδώ στην Ελλάδα, σε ελληνικό πανεπιστήμιο, δεν πέρασε ποτέ από το μυαλό του μια εργασία βολέματος στο Δημόσιο, συνεργάστηκε, σκέφτηκε εκτός του κουτιού, ψάχτηκε, εργάστηκε σκληρά και μεγαλούργησε.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή