Οι επιθέσεις και οι προπηλακισμοί που γύρισαν μπούμερανγκ

Βράδυ Παρασκευής, 10 Μαρτίου, Εξάρχεια: έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που οι πολιτικοί φοβούνταν να βγουν έξω για φαγητό μη τυχόν και η παρουσία τους γίνει αισθητή από «αγανακτισμένους» πολίτες. Ο ξυλοδαρμός του Γιάνη Βαρουφάκη από νεαρούς που φώναζαν γι’ αυτόν «που ψήφισε Μνημόνια» ξύπνησε δυσάρεστες μνήμες ειδικά σε όσους έζησαν τη δεκαετία του Μνημονίου από πρώτο χέρι. «Οχι, Γιάνη, δεν θα χαρώ που σου έκαναν αυτά που μας έκαναν το 2010-2011», έγραψε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ο Σωκράτης Ξυνίδης. Ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ μαζί με τα υπόλοιπα στελέχη του κόμματος – αλλά όχι μόνο – βρέθηκαν στον πυρήνα παρόμοιων επεισοδίων τα πιο ταραγμένα μνημονιακά χρόνια. Η οργή των πολιτών τότε, η οποία κατά γενική ομολογία πια καλλιεργήθηκε και πολιτικά, εκτονώθηκε πάνω σε εκείνους που θεωρήθηκε πως έφταιγαν περισσότερο για την κατάσταση στην οποία είχε περιέλθει η χώρα. Οι διαχειριστές της λιτότητας σήκωσαν το μεγαλύτερο βάρος, όμως δεν ήταν οι μόνοι. Και μπορεί η χώρα να μη ζει εποχές 2011-2012, αλλά τόσο η πρόσφατη περιπέτεια του Βαρουφάκη όσο και ο προπηλακισμός του Δημήτρη Βίτσα κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για την κατεύθυνση που μπορεί να πάρει η οργή των πολιτών, όπως αυτή αποτυπώνεται στις πλατείες αλλά και στις δημοσκοπήσεις μετά το δυστύχημα στα Τέμπη.