Ακούω και διαβάζω από την Κυριακή το βράδυ ότι ο Ολυμπιακός έπαιξε στην ΟΠΑΠ Αρένα τα ρέστα του για να μείνει ζωντανός στη διεκδίκηση του πρωταθλήματος και ότι αυτό ήταν το κίνητρο που βρήκε για να φτάσει στη νίκη απέναντι την ΑΕΚ. Δεν το αποκλείω, αλλά το βρίσκω κομμάτι απλοϊκό. Και με τον Παναθηναϊκό είχε ανάλογο κίνητρο αλλά έφερε 0-0 και μάλιστα στο κατάμεστο Γ. Καραϊσκάκης – όχι πριν από δύο χρόνια, αλλά πριν από δύο εβδομάδες. Επίσης αν μιλάμε για κίνητρα η ΑΕΚ είχε πιο πολλά. Δεν κερδίζει τον Ολυμπιακό στο πρωτάθλημα εδώ και πέντε χρόνια και ήθελε αυτό το κακό σερί να σταματήσει. Τον ξανάβρισκε απέναντί της μετά τη νίκη της στο Κύπελλο με 3-0, θέλοντας να δείξει πως αυτή η επικράτηση μόνο τυχαία δεν ήταν. Αν τον κέρδιζε τον άφηνε εκτός διεκδίκησης και συγχρόνως κρατούσε και την πρωτιά της στη βαθμολογία. Ηταν όλα αυτά τα κίνητρα μικρότερα από του Ολυμπιακού που με μία νίκη θα μείωνε τη διαφορά του από την κορυφή έναν μόνο βαθμό; Οχι φυσικά. Οσοι τα λένε αυτά μπερδεύουν το κίνητρο με την πρόκληση. Που είναι κάτι άλλο.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή