Στη διάρκεια της χρηματοπιστωτικής κρίσης, δύο ήταν τα κυρίαρχα αφηγήματα στην Ελλάδα. Το ένα, βολικό και πλειοψηφικό, θεωρούσε ότι φταίνε οι ξένοι: η Ελλάδα χρεοκόπησε πρώτη εξαιτίας δομικών ανισορροπιών στην ευρωζώνη και οι Γερμανοί αποφάσισαν να την τιμωρήσουν για παραδειγματισμό. Το άλλο, των «ευρωλιγούρηδων» και «γερμανοτσολιάδων», έδινε έμφαση σε παθογένειες δεκαετιών που δεν επέτρεπαν στην Ελλάδα να γίνει μια σύγχρονη δυτική χώρα. Επαιζαν φυσικά και παραλλαγές, με ποικίλους βαθμούς ευθύνης και στις δύο πλευρές, αλλά η σύγκρουση των δύο βασικών αφηγημάτων καθόρισε ουσιαστικά και τις πολιτικές εξελίξεις.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή