«Ανακαλύπτεις πολλές όψεις των μύθων»

Τον Νοέμβριο του 1778 ο Κρίστοφ Βίλιμπαλντ Γκλουκ φτάνει στο Παρίσι για να διευθύνει τις πρόβες του έργου «Ιφιγένεια εν Ταύροις», το οποίο έκανε πρεμιέρα στις 18 Μαΐου 1779. Την ίδια εποχή ο Γκαίτε τελείωνε την αρχική εκδοχή του θεατρικού του με το ίδιο θέμα, που ανέβασε το 1801 στη Βαϊμάρη μαζί με τον Σίλλερ. Το σπουδαίο αυτό έργο του ανανεωτή της όπερας Γκλουκ παρουσιάζεται στο Θέατρο Παλλάς από τον Δήμο Αθηναίων, στο πλαίσιο του εορτασμού των 100 χρόνων από τη γέννηση της Μαρίας Κάλλας, σε μουσική διεύθυνση Γιώργου Πέτρου και σκηνοθεσία Θάνου Παπακωνσταντίνου. Οπως λέει ο σκηνοθέτης «το έργο αυτό είναι μια τομή στην ιστορία της όπερας – σε πρώτο πλάνο βρίσκονται τα πρόσωπα, οι σχέσεις τους, οι ψυχικές τους συγκινήσεις και οι ψυχολογικές τους μεταπτώσεις και όχι τόσο η μουσική δεξιοτεχνία». Για τον ίδιο είναι καθοριστικός ο τρόπος που χειρίζεται το λιμπρέτο ο συνθέτης. «Πάντα υπάρχει αυτή η ζυγαριά: πότε κλίνει προς τη φωνητική δεξιοτεχνία και επίδειξη ή προς το λιμπρέτο και το κείμενο. Το συγκεκριμένο έργο είναι από τις περιπτώσεις που υπάρχει ισορροπία». Αν το δει κανείς μέσα το πλαίσιο της εποχής του, συνεχίζει, «θα διαπιστώσει ότι πρόκειται για κάτι προχωρημένο και διαφορετικό στο τότε μουσικό τοπίο. Αυτή η ισορροπία την κατατάσσει στις καλύτερες περιπτώσεις στην ιστορία της όπερας. Προγενέστερα αυτά τα χαρακτηριστικά, κατ’ εμέ, τα βρίσκουμε στον Μοντεβέρντι ή μεταγενέστερα στον Βάγκνερ, πάλι σε διάλογο με τους αρχαίους ελληνικούς ή γερμανικούς μύθους».