Η χαμένη ευκαιρία της τετραετίας

Στο τέλος κάθε κυβερνητικής θητείας γίνονται πάντα απολογισμοί. Τι προχώρησε στον χώρο της υγείας, της παιδείας, της δικαιοσύνης, τι βελτιώθηκε στην καθημερινότητα του πολίτη. Η παρούσα κυβέρνηση όμως είχε να εκπληρώσει ένα ακόμα αίτημα. Ισως το βασικότερο που ανέμενε η πολυσυζητημένη σιωπηλή πλειοψηφία. Ο όρος είχε αρχικά λανσαριστεί από τον πρόεδρο Νίξον. Χρησιμοποιείται συνήθως για εκείνη την ομάδα πολιτών που δεν σηκώνει εύκολα γροθιά, δεν συνηθίζει να βγαίνει στον δρόμο, επισκιάζεται στα Μέσα Ενημέρωσης διότι δεν σκαρώνει συνθήματα, δεν σηκώνει πλακάτ, δεν αποτελεί μέρος τους μοχλού πίεσης που ασκεί η πλατεία. Οσα παρατηρούμε τις τελευταίες εβδομάδες με το ξέσπασμα της βίας, της ακραίας πόλωσης, της άγριας στοχοποίησης του Τύπου και της γκεμπελικής προέλευσης δολοφονίας χαρακτήρων δημοσιογράφων, που ασκούν μη αρεστή κριτική, με τελικό στόχο την ηθική απονομιμοποίησή τους, δεν είναι καινούργια. Ηταν τακτικές και μέθοδοι δοκιμασμένες από το παρελθόν. Οπως και οι ξυλοδαρμοί πολιτικών. Διότι μπορεί ο κ. Γιάνης Βαρουφάκης να αντιμετώπισε το άθλιο περιστατικό του ξυλοδαρμού με «δημιουργική ασάφεια», αλλά οι συλλήψεις που ακολούθησαν χάρη στις κάμερες ασφαλείας έδειξαν τους γνώριμους υπαίτιους. Φταίει για τον ξυλοδαρμό η κυβέρνηση; Και η κυβέρνηση. Τέσσερα χρόνια από την εξαγγελία ότι θα σπάσει το άβατο των Εξαρχείων, οι υποσχέσεις έμειναν στα χαρτιά. Οπως και οι νόμοι για τη θέσπιση Πανεπιστημιακής Αστυνομίας, για τις πορείες, για το άσυλο που εφαρμόζεται σπάνια. Απέναντι σε μία κουρασμένη κοινωνία που είχε ανάγκη να επιστρέψει στην κανονικότητα, η κυβέρνηση επικεντρώθηκε στη μάχη της καθημερινότητας ή της πολιτικής επιβίωσης και αρνήθηκε να δώσει τη μάχη των ιδεών. Εκούσα άκουσα προχώρησε σε κάποιες αλλαγές, αλλά με μία εσωτερική ενοχικότητα κρατούσε στάση άμυνας, χωρίς να τις ενστερνίζεται πραγματικά. Παρά τα μηνύματα από την κοινωνία. Μόνο τυχαία δεν ήταν η σχεδόν καθολική αποδοχή που κατέγραψαν όλες οι δημοσκοπήσεις όλων των εταιρειών για την κατάργηση του ασύλου. Πιο αποκαλυπτική της Opinion Poll (5/9/2019), όπου η κατάργηση ασύλου κρινόταν θετικά από το 74,1% των πολιτών και οι επιχειρήσεις της ΕΛ.ΑΣ. για ανακατάληψη χώρων από το 83,8%. Η νέα κυβέρνηση δεν είπε τότε παρά αυτό που η κοινωνία δήλωνε έτοιμη να ακούσει και το πολιτικό σύστημα φοβόταν χρόνια να αρθρώσει. Η ιδεολογική μεταρρυθμιστική κόπωση όμως ήρθε νωρίς, πριν γίνουν οι μεταρρυθμίσεις.