Σύληση και λαϊκισμός

Ως δάσκαλος στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο δεν επιτρέπω στον εαυτό μου να είμαι οργισμένος ούτε σοκαρισμένος από οποιοδήποτε φαινόμενο ή γεγονός, διότι ο δάσκαλος οφείλει να διδάσκει περίσκεψη και αποφασιστικότητα, ώστε να επικρατεί κανονικότητα στα σχολεία και στη ζωή μας, επαγγελματική και ιδιωτική. Ολοι στο βάθος ξέρουμε ότι η Ελλάδα δεν είναι κανονική χώρα, ουδείς μπορεί να προβλέψει πότε και αν θα γίνει κανονική, λαμβάνοντας υπόψη ότι στα προηγμένα κράτη η κανονικότητα καθορίζεται από τη λειτουργία της πολιτικής, της κοινωνίας και της οικονομίας. Σε μια χώρα όπου το κέρδος των ολίγων θυσιάζει την ασφάλεια και τη ζωή των πολλών, ο δάσκαλος οφείλει να ενσαρκώνει την αξία της εργασίας και να αποδίδει σημασία στο καθήκον εκάστου ρόλου μας. Διότι, στο καθολικό σχέδιο της οργισμένης αντίδρασης με καταλήψεις και προπηλακισμούς ολίγοι μόνον αποφασίζουν για τις καταλήψεις και τα στόρια στις σχολές, λες και είναι μαγαζιά που τα διαχειρίζονται κατά το δοκούν. Προσωπικώς εργάζομαι Σαββατοκύριακα και γιορτές, ώστε να ανταποκρίνομαι στις ακαδημαϊκές ή άλλες επαγγελματικές υποχρεώσεις μου, εις βάρος της ιδιωτικής ζωής μου προς όφελος των φοιτητών. Είναι όμως και δικαίωμά μου να αξιοποιώ την τεχνολογική και νόμιμη δυνατότητά μου να διδάξω διαδικτυακά, ώστε να ανταποκριθώ σε πολλές άλλες επαγγελματικές υποσχέσεις μου στο τέλος του εαρινού εξαμήνου.