Οταν χρησιμοποιούμε τις ίδιες ακριβώς λέξεις προκειμένου να αποδώσουμε γεγονότα ενός τελείως δυσανάλογου ανάμεσά τους εκτοπίσματος, σημαίνει πως οι λέξεις δεν μας χρειάζονται ως προς αυτό που πραγματικά είναι. Eχουν πάψει δηλαδή να υπάρχουν ως ένα μέσον ώστε να εκφραζόμαστε με τη μεγαλύτερη δυνατή επάρκεια και έχουν μεταβληθεί σε ένα εργαλείο που, όπως προσφυώς είχε γράψει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, φιλόσοφος αλλά και ποιητής Κωνσταντίνος Τσάτσος, αντί να αποκαλύπτει, αποκρύπτει και δοξάζει το κατά συνθήκην ως το κατ’ ουσίαν. Ακούσαμε από έναν σοβαρό και εξαιρετικά διαβασμένο άνθρωπο να λέει μόλις πληροφορήθηκε το δυστύχημα στα Τέμπη πως «δεν υπάρχει κράτος, έχουν όλα διαλυθεί». Το είπε φαίνεται χωρίς να το πιστεύει ή ήθελε απλούστατα να είναι σε συμφωνία με ό,τι λεγόταν και συνεχίζει να λέγεται όλο αυτό το διάστημα, διαφορετικά θα ήταν αδύνατον να επαναλάβει την ίδια ακριβώς φράση επειδή, πηγαίνοντας σε ένα περιφερειακό ΙΚΑ για να του καθαρίσουν τα αφτιά, του συνέστησε ο ωτορινολαρυγγολόγος να βάζει λάδι για δεκαπέντε μέρες ώστε να μαλακώσει το σμήγμα που υπήρχε και να επανέλθει προκειμένου να γίνει ο σχετικός καθαρισμός.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή