NON PAPER

Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου

Οχι, δεν μπερδεύτηκα. Η ημέρα που τιμάται, παγκοσμίως, το θέατρο είναι η επόμενη Δευτέρα, η 27η Μαρτίου. Αλλά στην Ελλάδα, για άλλη μια φορά, υπήρξε σπουδή να γιορταστεί νωρίτερα, μη μας προκάμουν και τίποτα άλλοι. Αλλά, πρώτα απ’ όλα, να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Στο θέατρο υπάρχει μία, ας την πούμε σύμβαση μεταξύ ηθοποιών και θεατών, μεταξύ σκηνής και πλατείας. Και οι δύο πλευρές γνωρίζουν και, κατά κάποιον τρόπο, έχουν προσυμφωνήσει ότι αυτό που συντελείται δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, δεν είναι αληθινό. Και, σε κάποιες περιπτώσεις, δεν χρειάζεται να είναι καν αληθοφανές. Οι πόρτες του σκηνικού (όταν υπάρχει γιατί σε πολλές περιπτώσεις δεν υπάρχει ούτε καν αυτό) δεν οδηγούν σε άλλα δωμάτια αλλά σε παρασκήνια – αποθήκες. Δεν μαχαιρώνονται, δεν τραυματίζονται – όταν το απαιτεί ο ρόλος – στ’ αλήθεια, υποδύονται τον τραυματισμένο. Και αν τον υποδυθούν καλά, στο τέλος της παράστασης ο θεατής θα τους δώσει συγχαρητήρια. Ενώ ο ίδιος θεατής, αν κάποιος στην παρέα του προσποιείται, για κάποιο λόγο, ότι είναι πληγωμένος (με κέτσαπ στο πουκάμισο) θα τον πει καραγκιόζη (με την κακή έννοια).