Αν τα πράγματα αφεθούν ως έχουν στη Μύκονο, κάποια στιγμή θα εντάξουμε το νησί στις αλύτρωτες, χαμένες πατρίδες. Στην καλύτερη περίπτωση να αποκτήσει καθεστώς αυτονομίας αντίστοιχο με της χερσονήσου του Αθω. Διότι σήμερα δεν είναι απολύτως βέβαιο ότι το ελληνικό κράτος διατηρεί τον πλήρη έλεγχο του νησιού. Μάλλον τον μοιράζεται με άλλα κέντρα που διαθέτουν φουσκωμένα αγόρια, μαύρο χρήμα και, φυσικά, κουμπούρια. Και όταν στο νησί αναπτύσσονται τέτοια κυκλώματα, ακόμα και οι εξαγγελίες για ενίσχυση της αστυνόμευσης ακούγονται κενές περιεχομένου. Διότι στη Μύκονο δεν μπορείς να στείλεις τον πιτσιρικά αστυνομικό των 800 ευρώ που κοιμάται σε κουκέτα, στο ίδιο δωμάτιο με άλλους τρεις συναδέλφους του. Πρέπει να στείλεις τον Κάλαχαν, στην Κλιντ Ιστγουντ εκδοχή, αλλά και πάλι δεν θα είσαι σίγουρος ότι θα κάνει δουλειά.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή