Για πρώτη φορά έγινε κάπως σαφής. Στην αρχή είπε πως «υποψήφιοι πρωθυπουργοί είναι όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί». Επειτα αποφάνθηκε ότι απέναντι στον Μητσοτάκη και στον Τσίπρα εκείνος έχει «ένα συγκριτικό πλεονέκτημα», δεν έχει – sic – κυβερνήσει και δεν έχει καταστρέψει τη χώρα. Και στο τέλος συμπλήρωσε πως «υπάρχουν χώρες στην Ευρώπη που πρωθυπουργός είναι ο αρχηγός του τρίτου κόμματος». Ο Νίκος Ανδρουλάκης επικαλείται συχνά τις εργατοώρες που έχει περάσει στα κτίρια της Ευρωβουλής. Τις επικαλείται προκειμένου να λανσάρει την εικόνα ενός πολιτικού με ευρωπαϊκή εμπειρία και με δυτική ματιά στις βαλκανικές παραδοξότητες της ελληνικής πολιτικής σκηνής. Ετσι αμπαλάρισε και τις προχθεσινές διευκρινίσεις που έδωσε για την πρότασή του σχετικά με το πρόσωπο του επικεφαλής μιας κυβέρνησης συνεργασίας –  όταν, δηλαδή, παραδέχτηκε δημοσίως αυτό που κυκλοφορούσε ως φήμη στην πολιτική αγορά: πως βλέπει τον εαυτό του σαν δυνητικό κάτοχο του αξιώματος, παρότι το ΠΑΣΟΚ δεν λογίζεται πια ως κόμμα εξουσίας. Βέβαια, τα σημερινά δεδομένα στα 22 κράτη-μέλη της ΕΕ που δεν κυβερνώνται από ένα μόνο κόμμα δεν στηρίζουν απόλυτα την επιχειρηματολογία του.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ