Πριν από χρόνια, γονείς μαθητών μου εξεγέρθηκαν γιατί το κλασικό έργο «Ο πόλεμος των κουμπιών», του Λουί Περγκό, περιείχε βρισιές, παιδικές! Ταυτόχρονα, κυκλοφορούσαν στην Ελλάδα μεταφρασμένα αρκετά σκατολογικά βιβλία για μικρά παιδιά. Εγινε η σχετική κουβέντα και τέλος. Σήμερα, μας έχει φάει η πολιτική ορθότητα, με αποτέλεσμα τις διορθώσεις στα έργα του Ρόαλντ Νταλ – συζητιούνται ανάλογες για την Αγκαθα Κρίστι. Κάθε έργο είναι χρονολογημένο και αντιπροσωπεύει την εποχή του! Αντί λοιπόν για κοπτοραπτική, θα ήταν παιδαγωγικά πιο ενδιαφέρον και πρόσφορο να προβληματιστούν οι νεαροί αναγνώστες για την ιστορικότητα των έργων και τις κοινωνικές ιδέες που μεταφέρουν. Δεν θα προστατευτούν τα παιδιά με την παράλειψη – αλλοίωση των χαρακτηρισμών που χρησιμοποιούσαν οι συγγραφείς 50-60 χρόνια πριν. Αντίθετα θα χάσουν αυτό το κομμάτι κοινωνικής ιστορίας.