Αντιφάσεις

Κάποιες φορές το τάιμινγκ είναι από μόνο του ειρωνεία – αναδεικνύει, με άλλα λόγια, τις αντιφάσεις. Να, ας πούμε, τις προάλλες οι βουλεύτριες του ΣΥΡΙΖΑ – όπως το κόμμα θέλει να αποκαλούνται οι γυναίκες βουλευτές του, ώστε να υπογραμμίζεται η αντίθεσή του σε μια κοινωνική πραγματικότητα αποκλεισμού του γυναικείου φύλου από πόστα ευθύνης και εξουσίας, την οποία υπονοεί η απουσία θηλυκού γένους σε ορισμένα λήμματα – κατακεραύνωναν τη νεοδημοκρατική κυβέρνηση στην κοινοβουλευτική επιτροπή Ισότητας γιατί «η ενδυνάμωση της θέσης των γυναικών ουδέποτε ήταν ψηλά στην ατζέντα» της. Την κατηγορούσαν για αποσπασματικές πολιτικές και πολύ επικοινωνιακό αμπαλάζ αντί ουσίας, καταλογίζοντας της τόσο τα υψηλά ποσοστά ανεργίας στις γυναίκες όσο και την «εκτόξευση» των γυναικοκτονιών ή των φαινομένων έμφυλης βίας. Κι ύστερα, το Σάββατο, ο αρχηγός τους ανακοίνωσε την υποψηφιότητα ενός ράπερ, ο οποίος στην πιο λάιτ εκδοχή του σεξιστικού ρόλου που – κατά τα γραφόμενά του – «παίρνει», ενοχλείται όταν οι γυναίκες τού κάνουν «την υπέρτατη παπαριά στον δρόμο» και τον λένε και «μαλάκα κιόλας».