Ενα τσουβάλι χαμένοι ερυθρόλευκοι βαθμοί

Τελικά, όσο ο καιρός περνά, τόσο και αναδεικνύεται στο υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα του Ολυμπιακού (και) στην εποχή του Μίτσελ. Κάνουν πολλά καλά μέσα στο γήπεδο οι Ερυθρόλευκοι. Τρέχουν ένα μεγάλο αήττητο σερί, κατάφεραν να επιστρέψουν σε μια μάχη όπου όλοι τους είχαν από νωρίς για χαμένους κ.λπ. Εχουν πετάξει όμως ένα σωρό βαθμούς σε ματς όπου είναι καλύτεροι, σε ματς όπου προηγούνται. Σε ματς όπου έχουν τον έλεγχο. Το χθεσινό είναι ενδεικτικό: ο τρόπος που το άνετο 2-0 με τον Αρη ως το 70′ έγινε 2-2 την πιο ακατάλληλη στιγμή. Ο,τι συνέβη στα Γιάννινα δηλαδή (2-2 από 2-0 ως το 64′, στο φινάλε του 2022). Αυτοί οι τέσσερις βαθμοί από μόνοι τους θα είχαν σήμερα τον Ολυμπιακό στη πρώτη θέση του βαθμολογικού πίνακα με έναν παραπάνω από Παναθηναϊκό και ΑΕΚ. Και δεν χρειάζεται να προσθέσει κανείς την 1-1 ισοπαλία στο Περιστέρι (ο Ολυμπιακός προηγούνταν και εκεί ως το 64′), το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό στο Φάληρο όπου εξελίχθηκε σε μονότερμα αλλά έληξε δίχως γκολ… Ας είχε μόνο τις δύο νίκες από 2-0 ως τα μισά του δευτέρου ημιχρόνου. Τι κοινό έχουν αυτά τα δύο παιχνίδια πέρα από το σενάριο και το τελικό σκορ; Την αδυναμία του Μίτσελ να τα διαχειριστεί με την άνεση που του έδωσε το παιχνίδι. «Χαρίσαμε δικό μας ματς» είπε περίλυπος στο φινάλε. Χάσαμε ένα ακόμη, ίσως θα έπρεπε να πει. Φυσικά χθες δεν φταίει ο Μίτσελ αν ο Παναγιώτης Ρέτσος (ζητούσε συγγνώμη από τον κόσμο στο φινάλε) έκανε αυτό το ολέθριο λάθος στη φάση του 2-1, ούτε πιο πριν αν ο Μπα τραυματίστηκε και έδωσε τη θέση του στον έλληνα στόπερ. Οπως δεν φταίει για τον τρόπο που η ομάδα του «κάθισε» συνολικά από το 2-0 και πέρα πάνω στο αποτέλεσμα. Η επιλογή του όμως να «κλείσει» όλες τις αλλαγές του από το 73′ αποσύροντας κάθε επιθετική του «δύναμη» (τον σκόρερ Χουάνγκ του 1-0, τον Φορτούνη που έδωσε την ασίστ του 2-0 και τον πρώτο σκόρερ του πρωταθλήματος Μπακαμπού), για να παίξει με τρεις «κόφτες», αποδείχθηκε καταστροφή από το 81′ και πέρα όταν ο Καμάτσο ισοφάρισε.  Δεν είχε στο γήπεδο παίκτες να επιτεθεί. Δεν μπορούσε να φέρει από τον πάγκο και κάποιους σαν τον Ελ Αραμπί και τον Βαλμπουενά που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν τέτοιες προϋποθέσεις.