Εχει γίνει μια παρανόηση τις τελευταίες ημέρες. Η συζήτηση για τη διάσωση δύο ιστορικών σινεμάδων της Αθήνας (Ιντεάλ και Αστορ) δεν εγγράφεται σε κάτι σαν την «προστασία παραδοσιακών ενδυμάτων από εξωραϊστικούς ομίλους». Είναι βιώσιμες επιχειρήσεις με το δικό τους κοινό, ζωοδότες του ταλαιπωρημένου κέντρου, πόλοι πολιτιστικών προτάσεων με ειδικές συχνά προβολές και αφιερώματα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή