Ματιά προς το μέλλον ή φυγή προς τα πίσω;

Η καταστροφή των Τεμπών μπορεί να ανέτρεψε τη μέχρι τότε δυναμική της εκλογικής αναμέτρησης και να κατέστησε το αποτέλεσμά της λιγότερο σαφές σε σχέση με πριν, αλλά επί της ουσίας δεν άλλαξε και πολλά πράγματα στην ποιότητα της πολιτικής αντιπαράθεσης. Το ερώτημα για το ποιος θα είναι ο πρωθυπουργός την επομένη των εκλογών δεν αποτελεί τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο από μία ακόμη απόδειξη της αδυναμίας των κομμάτων να συζητήσουν για τα ουσιαστικά προβλήματα της χώρας και ότι μοναδική τους έγνοια είναι το παιχνίδι των εντυπώσεων. Ακόμη και η αναζήτηση τω ευθυνών για το τι ακριβώς συνέβη στα Τέμπη χάνει, προϊόντος του χρόνου, τη σημασία της και μετατρέπεται σε έναν ακόμη βόλο λάσπης που θα πετάνε οι εκλογικοί αντίπαλοι ο ένας στον άλλον για να κερδίσουν κάποιες ψήφους. Δυστυχώς, οι ελπίδες ότι με τις εκλογές αυτές θα άλλαζε και το πολιτικό τοπίο με τρόπο τέτοιον ώστε να ξεφύγουμε από τη νοσηρότητα του μνημονιακού πολιτικού κλίματος που επικρατεί από το 2012 και να αρχίσουμε να βλέπουμε το μέλλον μας μάλλον αποδείχθηκαν φρούδες.