Ποδοσφαιρικός πολιτισμός

Οσοι δεν γνωρίζουν την ιστορία του δημοφιλέστερου αθλήματος και δεν παρακολουθούν συστηματικά τα τεκταινόμενα στα διεθνή γήπεδα, εντυπωσιάζονται με την πρώτη ευκαιρία για όσα συμβαίνουν εκτός συνόρων, πιθανόν για να αποδείξουν πόσο πίσω βρίσκεται το ελληνικό ποδόσφαιρο. Αποτελεί μία ρύθμιση στο κοντράστ της προσωπικής τους οθόνης. Τα «κατορθώματα» στα ελληνικά γήπεδα ωχριούν σε σχέση με τη διεθνή πραγματικότητα, αυτή που κάποιοι αποκαλούν «ποδοσφαιρικό πολιτισμό». Στα δύο τελευταία ντέρμπι που έδωσε η Λίβερπουλ μακριά από το Ανφιλντ, με τη Μάντσεστερ Σίτι και την Τσέλσι, το σύνθημα που ακουγόταν από τις εξέδρες και έκανε ακόμα και το χορτάρι να ντραπεί είχε σχέση με τους νεκρούς της τραγωδίας του Χίλσμπορο. «Πάντα θα είστε θύματα», φώναζαν εν χορώ οι «πολιτισμένοι». Κάποιοι θερμόαιμοι είπαν να μην περιοριστούν στα λόγια. Εβαλαν λοιπόν στόχο τον Κλοπ πετώντας του κέρματα, ενώ εκτόξευσαν τούβλο στο πούλμαν που μετέφερε την αποστολή των Κόκκινων, έξω από το Ετιχαντ. Τα συγκεκριμένα γεγονότα δεν αποτελούν μεμονωμένο περιστατικό, όπως επίσης το ξύλο που πέφτει σε παμπ και στα στενοσόκακα μεταξύ των οπαδών, κυρίως λιγότερο γνωστών ομάδων που όμως έχουν φανατικό κοινό. Στις εξέδρες της γειτονικής μας Ιταλίας φύεται ο ρατσισμός. Κατά καιρούς έχουν σημειωθεί ακραία περιστατικά ρατσιστικής στοχοποίησης μαύρων παικτών, πολλοί εκ των οποίων επιχείρησαν να πάρουν τον νόμο στα χέρια τους απειλώντας να ανέβουν στις εξέδρες, ενώ άλλοι ήθελαν να εγκαταλείψουν τον αγωνιστικό χώρο.