Το κρίσιμο στις εκλογές: Εχουμε όρεξη να σκεφτούμε;

Σε κάθε εκλογή κρίνονται πολλά ή, πάντως, πολλά σημαντικά. Αλλά στις πολλές εκλογές της τελευταίας εικοσαετίας ένα συνεχώς αυξανόμενο ποσοστό συμπολιτών μας απέχει, θεωρώντας μάλλον ότι δεν κρίνεται τίποτα σημαντικό για αυτούς από την ψήφο τους. Το 2004, υπό τις τότε οικονομικές συνθήκες και το τότε πολιτικό κλίμα, σε μια εποχή όχι ανέφελη αλλά πάντως λιγότερο ανασφαλή και απαισιόδοξη, η συμμετοχή ανήλθε στο 76,50%. Το 2019 η αποχή έφτασε στο 42,22%. Με το ίδιο μέγεθος εκλογικού σώματος, περίπου 10.000.000, «χάθηκαν» μέσα σε μια δεκαπενταετία 2.000.000 ψηφοφόροι. Η ΝΔ απέκτησε αυτοδυναμία με ποσοστό 39,85%. Δηλαδή την ψήφισαν λιγότεροι από τους μισούς που συμμετείχαν, ενώ η συμμετοχή (57,78 %) ήταν λίγο παραπάνω από το μισό των εγγεγραμμένων. Δηλαδή έχουμε μονοκομματική κυβέρνηση που πορεύεται επί 4 χρόνια χωρίς εσωτερικούς περισπασμούς και με αναιμικούς εξωτερικούς ελέγχους και θεσμικά αντίβαρα με την ψήφο (που δεν σημαίνει οπωσδήποτε ενθουσιώδη υποστήριξη) του ενός περίπου τετάρτου του λαού. Στις νέες ηλικίες η αποχή είναι μεγαλύτερη. Με άλλα λόγια, υπάρχει ένα πρόβλημα νομιμοποίησης, ένα πρόβλημα δημοκρατίας.