Ωθησε αριστερά στελέχη να προτρέψουν δημόσια τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ να χρησιμοποιήσουν την ψήφο τους για να εκφράσουν τη διαφωνία τους σ’ αυτή. Αν πάντως ήθελε κάποιος να δει τη μεγάλη εικόνα, θα έλεγε ότι δεν επαληθεύτηκαν οι φόβοι της εσωκομματικής αντιπολίτευσης πως η Κουμουνδούρου θα εμφανιστεί πιο δεξιά απ’ όσο αντέχει η στενή εκλογική της βάση. Τα κόμματα εξουσίας – για να παραμείνουν τέτοια – οφείλουν να υποδέχονται και ανθρώπους με διαφορετικές απ’ τις δικές τους ιδεολογικές καταβολές, μια κι έτσι θα κατορθώσουν να απευθυνθούν σε όσο το δυνατόν περισσότερα εκλογικά ακροατήρια. Επί της αρχής, άρα, η ιδέα της συμπερίληψης δεξιών στις λίστες των υποψηφίων της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν είναι λάθος. Η αστοχία υλικού ήταν εκείνη που οδήγησε τη συνταγή σε αποτυχία. Οι συριζαίοι δεν πήραν μόνο έναν συντηρητικό τον οποίο σταύρωσαν μόλις 4.465 ψηφοφόροι της ΝΔ τη μοναδική χρονιά που κυνήγησε τον σταυρό. Εδειξαν ότι το σύστημα σκάουτινγκ που ακολούθησαν στα δεξιά του πολιτικού φάσματος είχε την ίδια φιλοσοφία με την αναζήτηση ταλέντων στον κεντροαριστερό χώρο. Πολύ πριν στρατολογήσουν τον Αντώναρο, άλλωστε, είχαν ανακαλύψει τα πράσινα ανάλογά του: τους ενσαρκωτές του βαθέος ΠΑΣΟΚ.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ