Το «κρυφό χαρτί» του Γιοβάνοβιτς

Είναι σχεδόν μόνιμη η κουβέντα για το ρόστερ του Παναθηναϊκού. Που δεν αφορά στην ποιότητα, αλλά στην ποσότητα. Το πόσες λύσεις δηλαδή έχει ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς για να αλλάζει τα δεδομένα, για να κάνει rotation που δεν θα χαλάει τη συνοχή της ομάδας και που θα μπορεί να στηριχτεί σε παίκτες που έρχονται από τον πάγκο ώστε να αλλάξουν τη ροή ενός αγώνα. Και η κουβέντα αφορούσε κυρίως τη σύγκριση με τους ανταγωνιστές του Παναθηναϊκού. Τι βάθος πάγκου είχαν εκείνοι και τι ο Παναθηναϊκός. Και είναι αλήθεια πως ιδιαίτερα μετά τον σοβαρό τραυματισμό του Αϊτόρ, αλλά και εκείνον του Τρουιγιέ, που ναι μεν δεν τον είχαμε δει αλλά αποτελούσε μια εναλλακτική λύση, ο Παναθηναϊκός έμεινε με «κοντό» ρόστερ. Που γινόταν ακόμα κοντύτερο με την επιλογή του Γιοβάνοβιτς να μην ανοίγει το rotation. Δεν είναι… φαν του rotation ο Σέρβος, το γνωρίζουμε αυτό από την πρώτη μέρα που ήρθε στην Ελλάδα.