«Ενας αθλητής εσωτερικών αγώνων»

^«Χάρηκε όταν έχασε το δρόμο και έφτασε σκαλωμένος σ’ ένα βράχο να κινδυνέψει. Εκεί σε μια σχισματιά βρήκε δυο λουλούδια. Ηταν μονοκοτυλήδονα της οικογενείας των κρινοειδών. Τον ακριβή προσδιορισμό τους θα επιτύγχανε στο κατάλυμα αργότερα. Τον ενθουσίασε όμως η λεπτομέρεια ότι και τα δύο, ενώ ήταν όμοια στη γενικότητά τους, διέφεραν. Του ενός ο ύπερος σχηματίζονταν από 6 καρπόφυλλα, ενώ του άλλου μόνο από 5».  Ηταν συμπτωματικά Απρίλιος του 1935, όταν κυκλοφόρησε – από την τυπογραφία Νικολαΐδου – το πρώτο μυθιστόρημα του Νίκου Γαβριήλ Πεντζίκη, με τίτλο «Αντρέας Δημακούδης – ένας νέος μονάχος». «Μια εικόνα της ερωτικής απαλλοτριώσεως του εγώ» χαρακτήριζε το βιβλίο ο συγγραφέας, ο οποίος τότε υπέγραφε με το ψευδώνυμο Σταυράκιος Κοσμάς. Ο ήρωάς του ήταν ένας 20χρονος έλληνας φοιτητής από τη Θεσσαλονίκη – γενέθλια πόλη του Πεντζίκη -, ο οποίος περιδιαβάζει στο Στρασβούργο χωρίς να καταφέρει τίποτε με τις φιλίες ή τον έρωτα με τη Ρενέ Σέγκερ. Βασανίζεται και στο τέλος πνίγεται «στο ρεύμα του μεγάλου ποταμού».