«Η κατανομή των νοσοκομείων του ΕΣΥ, των κλινών, των κλινικών και των εργαστηρίων τους, δεν είναι προϊόν σχεδιασμού και ως εκ τούτου δεν είναι σε θέση να εξυπηρετεί αποτελεσματικά τις ανάγκες νοσοκομειακής περίθαλψης του πληθυσμού κάθε Περιφέρειας», υπογραμμίζει μιλώντας στα «ΝΕΑ» ο ομότιμος καθηγητής Ιατρικής, ΕΚΠΑ και διευθυντής του Ινστιτούτου Κοινωνικής και Προληπτικής Ιατρικής, Γιάννης Τούντας.

Η σημερινή κατανομή τους, όπως ο ίδιος εξηγεί, είναι κυρίως αποτέλεσμα ιστορικών και κοινωνικών συνθηκών του προηγούμενου αιώνα (Προσφυγικό, αστυφιλία, κ.ά.), καθώς και «πολιτικών/κομματικών σκοπιμοτήτων».  Ως αποτέλεσμα, «υπάρχουν αρκετοί νομοί με 2 και 3 νομαρχιακά νοσοκομεία, όπως οι νομοί Ηλείας και Λασιθίου, αντί για ένα που προέβλεπε η ίδρυση του ΕΣΥ το 1983. Τα νοσοκομεία του ΕΣΥ διαθέτουν 27 νευροχειρουργικές κλινικές όταν με βάση τα διεθνή κριτήρια ο δημόσιος με τον ιδιωτικό τομέα μαζί θα έπρεπε να έχει 13. Τα μεγάλα νοσοκομεία της Αθήνας λειτουργούν με μέση ετήσια πληρότητα άνω του 95% όταν θα έπρεπε να λειτουργούν με 75-80% για να μπορούν τις μέρες με αυξημένη ζήτηση, όπως στις εφημερίες, να μην καταφεύγουν σε ράντζα. Από την άλλη, πολλά νομαρχιακά νοσοκομεία λειτουργούν με μέση πληρότητα γύρω στο 50%, όταν για να είναι αποτελεσματικά και αποδοτικά πρέπει η μέση πληρότητα να είναι άνω του 70%».

Ανάλογα φαινόμενα όμως, παρατηρούνται σύμφωνα με τον κ. Τούντα και στην κατανομή του προσωπικού. Ενδεικτικά αναφέρει πως υπάρχουν Κέντρα Υγείας στο Λεκανοπέδιο με δεκάδες νοσηλευτές που υποαπασχολούνται, όταν νοσοκομεία και Κέντρα Υγείας της περιφέρειας υπολειτουργούν λόγω έλλειψης προσωπικού.

«Ο εξορθολογισμός της κατανομής των υλικών και ανθρώπινων πόρων του ΕΣΥ προϋποθέτει την ύπαρξη του “Χάρτη Υγείας”, προκειμένου η ανακατανομή των πόρων να γίνει με βάση τις ανάγκες υγείας του πληθυσμού κάθε περιφέρειας, αλλά και την απαραίτητη πολιτική βούληση για την αντιμετώπιση των αντιστάσεων είτε των συνδικαλιστών/εργαζομένων που δεν επιθυμούν καμία αλλαγή, είτε του τοπικού πληθυσμού που θα επιθυμούσε σε κάθε χωριό και νοσοκομείο», τονίζει ο καθηγητής.

«Ο Χάρτης Υγείας ενώ χρηματοδοτείται εδώ και 15 περίπου χρόνια δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα, η δε αναγκαία πολιτική βούληση φαίνεται να απουσιάζει για περισσότερο από 20 χρόνια», καταλήγει.