Ο Κιλιτσντάρογλου κάνει προεκλογική εκστρατεία με κρεμμύδια στο τραπέζι, μπροστά από ντουλάπια κουζίνας από φτηνή μελαμίνη. Από 5 λίρες πέρυσι, 30 φέτος, 100 του χρόνου. Χρησιμοποιώντας την τιμή του κρεμμυδιού, ο οικονομολόγος πολιτικός, αναλύει τον πληθωρισμό και την οικονομική κρίση που πλήττουν τη γειτονική χώρα. Ισχυρίζεται ότι με εκείνον στο τιμόνι θα έρθουν επενδύσεις, θα ανακτηθεί η αγοραστική δύναμη, θα καταφθάσει η αφθονία. Ο Ερντογάν (ασφαλώς, χωρίς να έχει διαβάσει, έστω τον παραφθαρμένο Εμπειρίκο του τίτλου μου), αντιτάσσει στα κρεμμύδια τη καθέλκυση του τουρκικού «αεροπλανοφόρου». Με γωνιακές διαφημιστικές λήψεις, δείχνει αληθινό και τεράστιο. Ο Ερντογάν ισχυρίζεται ότι η Τουρκία μπορεί να παρεμβαίνει, διεθνώς πλέον. Ενα καλοσχεδιασμένο δίλημμα για τους ψηφοφόρους. Φτώχεια ή μεγαλοσύνη; Αποκατάσταση εισοδημάτων ή εθνικό μεγαλείο; Διαλέξτε, τούρκοι πολίτες. Ποιο από τα δύο θα νικήσει; Και οι δύο προσεγγίσεις πάσχουν από μεγαλομανία και λαϊκιστική υπερβολή. Το έπος των κρεμμυδιών, η αναγωγή της ταπεινής «κουζινικής» καθημερινότητας σε κύριο εθνικό αφήγημα, είναι απολύτως συμμετρικά με την υπερδυναμική, πλανητική φαντασίωση του φτωχού.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή