Πασχαλιάς το ανάγνωσµα και η χαρά μας δεν κρυβόταν πίσω από τη λαχτάρα του οβελία, το κοκορέτσι το ζεστό και τη ρετσίνα τη απατανέικη. Ετρεχε μαζί με τον Επιτάφιο του Αγίου Νικολάου όπου ανέμιζε η σημαία του Λευκού Αστέρα, που τον συνόδευε ο πανύψηλος Ηλίας Καρασούλας, ηγέτης της ομάδας της Νεαπόλεως, ή πίσω από τον Επιτάφιο του Αγίου Βασιλείου Μητροπόλεως Εξαρχείων στη γωνία Μετσόβου και Μπουμπουλίνας, με τον αειθαλή αρχηγό του, τον Μιχαλάκη τον Λώλο, να κρατάει τη σημαία του ιστορικού ΑΣΕΝ, με τον θηριώδη γενικό του αρχηγό, Χρήστο Νταλιάνη, να ψάλλουν στεντόρεια το «Αι γενεαί αι πάσαι…». Και από δίπλα τα καλοφτιαγμένα κορίτσια της Γερμανικής Σχολής, που έπεφτε συναγερμός κάθε μεσημέρι όταν σχόλαγαν, και στο Πέμπτο Γυμνάσιο, ο ένας πάνω στον άλλον αγωνιούσαμε για ένα χαμόγελο, για κάποια κίνηση με νόημα….

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ