Η ευρωπαϊκή μεταπολεμική πολιτική σκηνή έχει αρκετούς πρωταγωνιστές. Αλλοτε με σοσιαλδημοκρατικό πρόσημο, άλλοτε με φιλελεύθερο, άλλοτε με λαϊκό – είτε αριστερό είτε δεξιό. Πάντα όμως έβαζε όρια και συνασπιζόταν απέναντι σε κάθε ναζιστικό μόρφωμα. Το ερώτημα είναι αν τα όρια που έβαζε ήταν ένα καθαρό και ψηλό τείχος ή απλά έβλεπε την «ανακόντα» να έρχεται και την αντιμετώπιζε ως ένα μικρό ακίνδυνο φίδι της ελληνικής εξοχής;
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ