Θυμάμαι ακόμα τον θριαμβικό τόνο με τον οποίο ο Αλέξης Τσίπρας ανακοίνωσε την υποψηφιότητα για το Ευρωκοινοβούλιο του ηθοποιού Αλέξη Γεωργούλη. Γελαστός και άνετος, με την οίηση του πρωθυπουργού που τη γλίτωσε ακόμα και μετά το φιάσκο του δημοψηφίσματος του 2015, εφαρμόζοντας μάλιστα το τρίτο, χειρότερο και αχρείαστο μέχρι τη διακυβέρνησή του Μνημόνιο. Ως τότε, δεν είχε ηττηθεί σε εκλογική διαδικασία και, μολονότι οι δημοσκοπήσεις τού έλεγαν ότι είχε έρθει η πρώτη του φορά, δεν το πίστευε. Γι’ αυτό, άλλωστε, συνέχιζε να πολιτεύεται με τον γνωστό τρόπο του: προσφεύγοντας σε κάθε καρυδιάς καρύδι για να απευθυνθεί σε ειδικά κοινά. Ο Γεωργούλης ήταν ιδανικός για ψάρεμα σε λαϊκές μάζες, ειδικά γυναίκες, που μαγεύονται από τη δημοτικότητα τηλεοπτικών ειδώλων τα οποία πλασάρονται ως ερωτικά είδωλα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή