Τα μετράω και τα ξαναμετράω. Με τα δάχτυλά μου, σαν μικρό παιδί. Δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι έχει περάσει πάνω από μισός αιώνας – πενήντα έξι χρόνια για την ακρίβεια – από την 21η Απριλίου 1967, από αυτό που όρισε το «πριν» και το «μετά» στην πρόσφατη Ιστορία μας, από εκείνο το πρωί που άκουσα τον παππού μου (μικρασιάτη πρόσφυγα) να λέει «Οχι πάλι!» χωρίς να μπορώ, τότε, να καταλάβω τι ήταν αυτό το «πάλι».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή