Μπρος κέρδος, πίσω η ταυτότητα του τόπου. Να το δίλημμα που αργά ή γρήγορα συναντούν στο φόντο του Καπιταλισμού, όλοι οι κορυφαίοι και διεθνείς προορισμοί όπως η Μύκονος. Καιρό το λιβάνιζα μέσα μου αυτό το σημείωμα και γιατί είχα πει στον εαυτό μου πως δεν ήθελα να ξαναγράψω για τη Μύκονο. Οχι από άρνηση για όσα συμβαίνουν στο νησί ή για όσα ο μεγεθυντικός φακός της προπαγάνδας θέλει να βλέπει – έναν «κακό» που θα συνετίσει ενόψει εκλογών δηλαδή. Δεν ήθελα, γιατί είμαι βέβαιος πως εκ νέου θα διαβαστεί ως ένα σημείωμα ενός δημοσιογράφου με καταγωγή απ’ τη Μύκονο, που επίσης κινδυνεύει να μην περάσει σώος τις συμπληγάδες του παιδικού ρομαντισμού ή της θυμωμένης καταγγελίας για το νησί που έγινε από τόπος αρχιτεκτονικής σοφίας μια πλωτή μετα-πόλη.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ