Γνώρισα την Κατερίνα Χέλμη πριν από είκοσι περίπου χρόνια ένα καλοκαίρι στην Ανδρο, ήταν μαζί με τον σύντροφό, της καθηγητή Κωνσταντίνο Σβολόπουλο. Γρήγορα γίναμε φίλοι και οι συνάξεις μας εξελίχθηκαν σε ατέρμονες συνεδρίες, πάντα με κόσμια περιβολή και ποτέ με την ελαφρότητα των ενδυμάτων των παραλιών ή της θάλασσας παρότι απλωνόταν σαγηνευτικά πλησίον μας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή