«Ακούγεται πιο πολύ μπουζούκι από ποτέ, αλλά…»

Καθόμαστε στη Δεξαμενή στο Κολωνάκι κάτω απ’ τον ήλιο με τον σκηνοθέτη Φοίβο Κοντογιάννη, και η αφήγηση τα έχει όλα: μπουζούκι, καΐκια, ιταλικό σινεμά. Σκέφτομαι πως με το μέρος έχει μια εκλεκτική συγγένεια. Μένει εδώ γύρω, πατέρας πια, αλλά και πριν από περίπου 40 χρόνια, μια μέρα πριν γεννηθεί, η μάνα του ήταν στην ιστορική συναυλία του περιοδικού «Ντέφι» στον Λυκαβηττό, πιο πάνω δηλαδή, με τον Μανώλη Αγγελόπουλο. Εκεί όπου πολύς κόσμος συναντήθηκε στο απόλυτο πανηγύρι απενοχοποίησης του λαϊκού αισθήματος. Κι αυτό το τελευταίο νομίζω πως καθορίζει την πορεία του Φοίβου Κοντογιάννη στο σινεμά. Η αναζήτηση του λαϊκού. Το κάνει τώρα με το νέο του ντοκιμαντέρ σε σενάριο και έρευνα του Ανέστη Μπαρμπάτση και με θέμα το μπουζούκι. Ο «Σπασμένος Ηχος», τίτλος του ντοκ, είναι το ταξίδι σε ένα όργανο που διαπερνά την Ιστορία μας. Είναι όμως – και αυτό το ξέρω – και μια επιστροφή του Φοίβου στα καταγωγικά του ίχνη. Γιος του λαϊκού τραγουδιστή Δημήτρη Κοντογιάννη και ανιψιός του Γιώργου Κοντογιάννη, δημοσιογράφου και βαθύ γνώστη και υποστηρικτή του είδους για δεκαετίες. Το ακόμη πιο ενδιαφέρον είναι πως η ταινία του θέτει ερωτήματα περισσότερο από ό,τι απαντά. Δείγμα της δυναμικής του λαϊκού ήχου και τρόπου που παραμένει εδώ γύρω ζωντανός αν και.. σπασμένος.