Σημασία

Μέχρι την Παρασκευή η Ελληνική Λύση ήταν για τους περισσότερους ένα μάλλον μονοπρόσωπο κόμμα. Τα εσωκομματικά της δεν είχαν απασχολήσει ποτέ την ειδησεογραφία. Ο μέσος ψηφοφόρος δεν ήξερε να απαριθμήσει τα δέκα μέλη της ΚΟ της. Ακόμη κι οι εθισμένοι στην πολιτική επικαιρότητα αγνοούσαν τα στελέχη που πλαισιώνουν τον αρχηγό της. Αν έχουν αξία τα ονόματα τα οποία έγιναν γνωστά επειδή ο τελευταίος κατήγγειλε κάποιους βουλευτές του για απόπειρα αποστασίας, αυτή δεν είναι πως η κοινή γνώμη έχει πλέον τη δυνατότητα να συνδέσει με πρόσωπα τα ονοματεπώνυμα. Είναι πως το δήθεν πολιτικό θρίλερ, το οποίο εκτυλίσσεται στα δεξιά της Δεξιάς, υπενθυμίζει τη δυσανάλογη προς την πραγματική τους δύναμη σημασία που ενδέχεται να αποκτήσουν τα κόμματα μιας ή δύο χρήσεων εξαιτίας της απλής αναλογικής. Προτού περάσει το βελοπουλικό ή το βαρουφακικό το κατώφλι του 3%, άλλωστε, είχαν εμφανιστεί στην εγχώρια πολιτική σκηνή αρκετά τέτοια. Η ενισχυμένη αναλογική, όμως, τα είχε καταδικάσει σε επιρροή αντίστοιχη των ποσοστών τους – όσο παράδοξο κι αν ακούγεται.