Οι διακηρύξεις του Βαρουφάκη, όχι για επιστροφή στη δραχμή αλλά για επιστροφή στην οικονομική προϊστορία, έχουν μια κωμική νότα, αλλά δεν είναι κωμικές. Τις ιδέες αυτές δεν τις διατυπώνει πρώτη φορά. Oταν ο Αλέξης Τσίπρας τον έχρισε «το asset του» δίνοντάς του το πιο κρίσιμο υπουργείο, πάλι τις ίδιες τρέλες έλεγε. Τότε, απλώς, είχε αντίζηλο, τον Λαφαζάνη, ο οποίος δεν καταλάβαινε από κομπιουτερίστικο χρήμα και οραματιζόταν να καταλάβει το νομισματοκοπείο. Αυτό που δεν λέει ο Βαρουφάκης είναι ότι προϋπόθεση για να γίνουν όλα αυτά με τις Δήμητρες και τις Περσεφόνες που σχεδιάζει είναι μια νέα οξεία οικονομική κρίση, άρα και κοινωνική κρίση, η χρεοκοπία της χώρας και η παγκόσμια απομόνωσή της, δηλαδή η καταστροφή – ό,τι γλιτώσαμε παρά τρίχα το 2015.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή