Τρεις, νομίζω, είναι οι βασικές αφορμές που μας κάνουν να συνειδητοποιούμε ότι μεγαλώνουμε. Η πρώτη είναι αυτό το «κόμπιασμα» του σώματος, η μετέωρη κίνηση όταν, το πρωί, σηκωνόμαστε από το κρεβάτι. Η δεύτερη, όταν παρατηρούμε τις πρώτες ρυτίδες στο πρόσωπο, τις πρώτες λευκές τρίχες στα μαλλιά των παιδιών και των ανιψιών μας, αυτών που, κάποτε, κρατήσαμε νεογέννητα στα χέρια μας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή