Gunnar Herring

Τα πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα (1821-1936)

ΜΙΕΤ, μτφ. Θόδωρος Παρασκευόπουλος, 2008

Προϊόν μακρόχρονης έρευνας, το βιβλίο εξιστορεί τη δημιουργία και τους μετασχηματισμούς των ελληνικών πολιτικών κομμάτων κατά την περίοδο 1821-1936. Ο συγγραφέας αναλύει τις ιδεολογικές θέσεις και τα προγράμματα των κομμάτων, τους άρρητους στόχους και τις πρακτικές πολιτικές αποφάσεις τους, την οργανωτική δομή, τις προπαγανδιστικές μεθόδους και τις αντιπαραθέσεις τους. Αντιμετωπίζοντας κριτικά την παλαιότερη ιστοριογραφία, επισημαίνει τις μεθοδολογικές αδυναμίες των ιστορικών ερμηνειών που υπερτονίζουν τον ρόλο των προσωπικών φιλοδοξιών, των εξωτερικών επιρροών ή των πελατειακών σχέσεων.

—————————————

Σωτήρης Ριζάς

Παρατάξεις και κόμματα στη μεταπολεμική Ελλάδα

εκδ. Εστία, 2016

Τι συνιστά παράταξη, σε αντιδιαστολή προς το κόμμα; Πρόκειται για μια πολιτική ταύτιση η οποία βασίζεται στην ιδεολογία, τη νοοτροπία, την προδιάθεση ή και την ιστορία. Συχνά οι παρατάξεις σχηματίζονται και παγιώνονται μετά από έναν βαθύ διχασμό ο οποίος δημιουργεί πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές διαιρέσεις. Το βιβλίο αποβλέπει στη διερεύνηση των συνεχειών και ασυνεχειών των παρατάξεων και των κομμάτων και στην ένταξή τους σε ιστορική προοπτική από το 1945 έως τον Σεπτέμβριο του 2015, οπότε οι εκλογές ανέδειξαν μια νέα αποκρυστάλλωση, έστω προσωρινή ή βραχύβια, του κομματικού συστήματος.

—————————————

Σοφία Βασιλοπούλου

Ακροδεξιά κόμματα και ευρωσκεπτικισμός

εκδ. Επίκεντρο, 2020

Ξεκινώντας από την υπόθεση ότι τα ακροδεξιά κόμματα είναι ορθολογικοί δρώντες, αυτό το βιβλίο υποστηρίζει ότι ο τρόπος με τον οποίο μπορεί να ερμηνεύουν τα δομικά κίνητρα εξαρτάται από τη σχέση τους με τη δημοκρατία, τη στάση τους απέναντι στην πολιτεία της ΕΕ, το εκλογικό σώμα/κοινωνική βάση στην οποία στοχεύουν και τη συμπεριφορά τους προς τους ανταγωνιστές τους. Η ταξινόμηση αυτών των δεικτών οδηγεί στην αναγνώριση τριών μοντέλων ακροδεξιών κομμάτων: αντισυστημικών, αντιφιλελεύθερων και κανονικοποιημένων.