Ποιος είχε πει ότι τα μεγαλύτερα ψέματα λέγονται μετά το ψάρεμα, κατά τη διάρκεια του πολέμου και πριν από τις εκλογές; Ο Μπίσμαρκ με ειδοποιούν από το κοντρόλ. Ούσα νησιώτισσα, μπορώ να επιβεβαιώσω το πρώτο. Και με την εμπειρία των εκλογικών αναμετρήσεων που θυμάμαι από το 1974 και μετά, ξέρω πολύ καλά ότι συμβαίνει το τρίτο. Είναι, λίγο – πολύ, μια συνθήκη που ισχύει για «εχθρούς και φίλους». Μέχρι πού όμως; Διότι ακόμη και την εποχή του άκρατου λαϊκισμού που ζούμε, υπάρχει ένα όριο. Αυτό της στοιχειώδους αληθοφάνειας. Από εκεί και πέρα, όσο πιο μακριά πάει το ψέμα σου, τόσο πιο στάσιμο κρατά εσένα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή