Oι πόλεμοι στην πρώην Γιουγκοσλαβία προκάλεσαν εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς, σημαδεύτηκαν από εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, απείλησαν με αποσταθεροποίηση όλα τα Βαλκάνια και τελείωσαν με την αυγή της δεκαετίας του 2000. Από κάποιες απόψεις, όμως, αυτοί οι πόλεμοι συνεχίζονται. Πρώτον, επειδή οι πληγές δεν επουλώθηκαν, οι εθνικισμοί δεν εξαφανίστηκαν, οι πολιτικές διαιρέσεις δεν υποχώρησαν και η ανάπτυξη που θα έφερνε τη σταθερότητα ήταν άνιση και όχι ικανοποιητική. Δεύτερον, επειδή οι πόλεμοι εκείνοι έχουν αφήσει τεράστιες ποσότητες «αδέσποτων» όπλων που είναι στη διάθεση οποιουδήποτε.

Παρ’ όλ’ αυτά οι μαζικές δολοφονίες ήταν μέχρι τώρα εξαιρετικά σπάνιες. Στη Σερβία, ειδικότερα, η τελευταία τέτοια δολοφονία σημειώθηκε πριν από δέκα χρόνια, με δράστη έναν βετεράνο πολέμου. Επιπλέον, η νομοθεσία για την οπλοκατοχή είναι αρκετά αυστηρή. Τα δύο πολύνεκρα φονικά που σημειώθηκαν όμως σε διάστημα ισάριθμων ημερών στο Βελιγράδι και την ευρύτερη περιοχή σήμαναν συναγερμό στις Αρχές, καθώς οι δράστες είναι νέα παιδιά ηλικίας 13 και 21 ετών και τα κίνητρά τους παραπέμπουν λιγότερο στους πολέμους που δεν έχουν γνωρίσει και περισσότερο σε αντίστοιχες τραγωδίες που συμβαίνουν κάθε τόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Ο μιμητισμός είναι πολύ επικίνδυνο πράγμα. Και το σοκ που έχει προκληθεί στη Σερβία από τις δύο τρομοκρατικές πράξεις πρέπει να αφυπνίσει την κοινωνία και να οδηγήσει σε λήψη μέτρων τόσο σε εθνικό όσο και σε οικογενειακό επίπεδο. Η επαναφορά της θανατικής ποινής που προτείνει ο πρόεδρος Βούτσιτς δεν αποτελεί λύση και, επιπλέον, αντίκειται στους κανόνες και τις αξίες της Ευρώπης. Χρειάζεται όμως επανεξέταση όλων των αδειών οπλοφορίας, ενίσχυση της ασφάλειας στα σχολεία και καλλιέργεια μιας κουλτούρας κατά της οπλοχρησίας, ιδιαίτερα στις αγροτικές περιοχές.

Το ζητούν οι χιλιάδες άνθρωποι που αφήνουν τις τελευταίες ημέρες παιχνίδια, αρκουδάκια, μπάλες ποδοσφαίρου και λουλούδια έξω από το σχολείο της σερβικής πρωτεύουσας όπου την Τετάρτη έχασαν τη ζωή τους οκτώ παιδιά από τα πυρά ενός συμμαθητή τους. Το ζητά μια κοινωνία που θέλει να τελειώσουν οριστικά οι πόλεμοι, όποια μορφή κι αν έχουν.