Ποιους ωφελεί η αντισυστημική ψήφος;

Την πρώτη εβδομάδα της επίσημης προεκλογικής περιόδου στην πολιτική αντιπαράθεση κυριάρχησαν οι «δήμητρες» του ΜέΡΑ25 – η ιδέα των ριζοσπαστών αριστερών που δεν αντιμετωπίζουν το νόμισμα σαν φετίχ. Αυτήν, πάλι, οι εκπρόσωποι του δικομματισμού τσακώθηκαν για τον αποκλεισμό του κόμματος Κασιδιάρη. Κι ο Βαρουφάκης «με βαριά καρδιά» δήλωσε ενάντια στην απαγόρευση της καθόδου του – για να μην ακρωτηριάζουν τη Δημοκρατία οι δημοκράτες. Από την ατζέντα των πολιτικών καβγάδων των προηγούμενων ημερών δεν έλειψαν ούτε τα εσωκομματικά της Ελληνικής Λύσης, ούτε οι τρικυμίες στο φλιτζάνι της εθνικοπατριωτικής Δεξιάς – τις οποίες έσπευσε να σχολιάσει ως μη φυσιολογική κινητικότητα ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αφήνοντας υπονοούμενα για τη ΝΔ. Ο δε κεντροαριστερός πρόεδρος ενημέρωσε το ακροατήριό του στον Πύργο πως το ΠΑΣΟΚ είναι κόμμα του «αντισυστημικού ρεαλισμού». Για να το πούμε με λιγότερα λόγια: το κομματικό σύστημα – με τη ρητορική που έχει επιλέξει – έριξε μόνο του τον προβολέα πάνω στη λεγόμενη αντισυστημική ψήφο, προκαλώντας στους παροικούντες του μια εύλογη απορία: «Ποιος θα επωφεληθεί από τη στήριξη εκείνων που ψηφίζουν ενάντια στην καθεστηκυία τάξη;»