Ισλαμορεαλισμός και ισλαμολατρία

Ενα σίγουρο δεδομένο είναι πως πληθυσμιακά έχουμε πάρει την κάτω βόλτα. Γινόμαστε όλο και λιγότεροι. Οι πληθυσμοί που αυξάνονται αριθμητικά είναι οι μουσουλμανικοί. Εξού και το συμπέρασμα κάποιων του κοινωνικού περίγυρου (λ.χ. Ιδρυμα Τζορτζ Σόρος, Open Society): αν επιτρέψουμε την είσοδο μουσουλμάνων μεταναστών, θα καταπολεμήσουμε τη μείωση του πληθυσμού. Μόνο που θα γεμίσουμε νεαρούς μουσουλμάνους, καθόλου ασυνόδευτους τη φορά αυτή. Και θα αρχίσει να αλλάζει το πολιτιστικό και αξιακό υπόβαθρο της χώρας. Πολλοί υποστηρίζουν την ιδέα αυτή. Παράγοντες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αγαπησιάρηδες ισλαμολάτρεις, υποστηρικτές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων άνευ περιορισμών. Ιδρυτές ΜΚΟ και θεσμικών φορέων προστασίας μεταναστών και φροντίδας των ασυνόδευτων παιδιών τους (χωρίς όρια ηλικίας ή ελεγμένες προσωπικές ιστορίες). Ομως η παρουσία τους σημαίνει αυτομάτως μεγάλη αύξηση των μουσουλμάνων μεταναστών. Διότι με τους ευρωπαϊκούς κανόνες, μόλις νομιμοποιηθούν, έργο αυτό των οπαδών του πολυπολιτισμού, δικαιούνται να προσκαλέσουν για εγκατάσταση μέλη των οικογενειών τους. Το θεάρεστο έτσι έργο της υποτιθέμενης αύξησης του πληθυσμού πραγματώνεται.