Περφόρμανς

Αν πιστέψει κανείς την παραδοσιακή ανάλυση, αυτή που υιοθετούν όποιοι μετράνε τις προεκλογικές εκστρατείες με εργαλεία της προ TikTok εποχής, ναι. Στη δική τους οπτική γωνία ακόμη κι ο ιδρώτας που ίσως κυλήσει στο μέτωπο ενός μονομάχου ο οποίος δεν αντέχει τη θερμότητα απ’ τους προβολείς του στούντιο είναι ικανός να προκαλέσει μετακινήσεις εκλογέων ή να οδηγήσει αναποφάσιστους σε αποφάσεις. Η επιχειρηματολογία τους ανασύρει από το χρονοντούλαπο της ιστορίας της μικρής οθόνης το πρώτο ντιμπέιτ που έγινε στις ΗΠΑ το 1960. Σύμφωνα δε με το έτερο κλισέ, υπάρχει πάντα η πιθανότητα του λάθους, το οποίο θα κοστίσει περισσότερο σε εκείνον που γράφει καλύτερα δημοσκοπικά νούμερα. Ο αντίλογος, βέβαια, υπενθυμίζει ότι δύο πολιτικοί που έχουν στο βιογραφικό τους πολλές ώρες τηλεοπτικού χρόνου – και πρωταγωνιστούν πια σε backstage βίντεο απ’ τον προεκλογικό τους αγώνα – έχουν την εκπαίδευση που απαιτείται για να αποφύγουν όσα στα εγχειρίδια του πολιτικού μάρκετινγκ περιγράφονται σαν παγίδες της ζωντανής μετάδοσης. Κι οι τηλεθεατές το ξέρουν. Γι’ αυτό, όπως και να τους κρίνουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, θα αξιολογήσουν κυρίως μια μιντιακή περφόρμανς. Δεν θα ξανασκεφτούν τις διαμορφωμένες πολιτικές τους απόψεις.