Ουκ εν τω πολλώ το ευ

Ποιητική και συγχρόνως ρεαλιστική, ανθρώπινη μα και βαθιά πολιτική, με στιγμές απέραντης τρυφερότητας μα και με χιούμορ (τόσο όσο, που λέμε), η ταινία «Ας ξημερώσει ειρήνη» (Vayehi Boker, Ισραήλ / Γαλλία, 2021) είναι η τελευταία δημιουργία του Ισραηλινού Εράν Κολιρίν, ενός σκηνοθέτη που ξέρει να κινείται με ευελιξία πάνω στο δύσκολο πεδίο της προσωπικής, καλλιτεχνικής δημιουργίας που έχει τη δυνατότητα μεγαλύτερου εκτοπίσματος (θυμίζω την υπέροχη ταινία του «Η επίσκεψη της μπάντας»). Εδώ παρακολουθούμε τον τραγέλαφο που θα δημιουργηθεί σε ένα χωριό της Παλαιστίνης όταν για κάποιο λόγο οι ισραηλινές αρχές κλείνουν τα σύνορα που το χωρίζουν από το Ισραήλ. Ενας από τους «φυλακισμένους» (Αλεξ Μπακρί), Παλαιστίνιος που όμως ζει και εργάζεται στην Ιερουσαλήμ, βλέπει τη ζωή του να κάνει pause, αφού δεν μπορεί να επιστρέψει μαζί με τη γυναίκα και το παιδί του στο σπίτι του. Και αυτό, θα σημάνει μια περιπέτεια αυτογνωσίας και υπαρξιακής αναζήτησης, μια Οδύσσεια σε ακινησία, μέσα από την οποία ο Κολιρίν, διακριτικά και με αγάπη χτίζει συγκινητικές, αστείες, τραγικές, πάντως καθημερινές καταστάσεις που ναι μεν αναφέρονται στον περιορισμένο κόσμο της ιστορίας αλλά συγχρόνως αποκτούν φτερά και μπορούν να πετάξουν μέσα στην ψυχή του οποιουδήποτε αποδέκτη της ταινίας.