Το μαρτύριο του τηλεθεατή

Εξι πολιτικοί αρχηγοί στήθηκαν απέναντι σε έξι δημοσιογράφους της τηλεόρασης. Καθένας έπρεπε να απαντήσει σε μια ερώτηση που θα του υπέβαλλε μία ή ένας δημοσιογράφος, ο οποίος δεν είχε δικαίωμα να διακόψει όχι αν η απάντηση δεν άρεσε αλλά αν απέφευγε την ερώτηση. Επειτα, θα έπρεπε να ερωτηθεί από άλλο δημοσιογράφο άλλος πολιτικός αρχηγός, που με τη σειρά του θα απαντούσε ό,τι ήθελε σε μια ερώτηση που, πιθανόν, να μη συνδεόταν με την προηγούμενη ερώτηση. Και κάπως έτσι, με μικρούς μονολόγους, έπρεπε να περάσει πολύς τηλεοπτικός χρόνος, που για τον θεατή θα βιωνόταν σαν μαρτύριο – εκτός αν ήταν μαζεμένες παρέες και αντιμετώπιζαν το σόου σαν βραδιά ποδοσφαίρου, διατεθειμένες να προσθέσουν με πλάκες ή με τσακωμό τις εντάσεις που έλειπαν.