Εκλογές έρχονται, φυσικό είναι και τα Γλωσσίδια να επηρεαστούν, να στρέψουν την προσοχή τους στη γλώσσα των κομμάτων. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει, κατά τη γνώμη μου, η γλώσσα της Αριστεράς, και ειδικότερα του ΚΚΕ. Θα εξηγήσω γιατί. Οπως όλα τα ιερατεία, έτσι και αυτό του ΚΚΕ έχει διαμορφώσει με τον καιρό μια δική του, ιδιαίτερη γλώσσα. Ενα ιδιόλεκτο, κατάλληλα επεξεργασμένο και προσαρμοσμένο ώστε να αναπαράγεται σχεδόν μηχανικά, χωρίς ο χρήστης του να κουράζει τη σκέψη του ή να νιώθει την ανάγκη να επεξεργαστεί περαιτέρω όσα ακούει ή διαβάζει. Οπως ακριβώς η πορεία προς την Αμερικανική Πρεσβεία είναι ουσιαστικά μια επαναλαμβανόμενη χορογραφία (άχαρη μεν, χορογραφία δε) που εκτελείται μηχανικά, σχεδόν αυτόματα, έτσι και τα συνθήματα του ΚΚΕ, οι ανακοινώσεις του, οι τίτλοι των εντύπων του, λειτουργούν σαν ινδουιστικό μάντρα, κατάλληλο να εκφωνείται αέναα για ψυχολογικούς/υπερβατικούς λόγους, με τη σκέψη του πιστού να τελεί ουσιαστικά εν υπνώσει.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή