Με τον Κυριάκο Κρόκο μάς συνέδεαν κοινές αξίες για την αρχιτεκτονική, έχοντας τη δυνατότητα να συζητάμε για τους πειραματισμούς μας σχετικά με τις τεχνικές, τα υλικά και τις επεξεργασίες τους, αναφερόμενοι μάλιστα σε συγκεκριμένους ξεχωριστούς μαστόρους. Σε τεχνίτες που μας δίδαξαν και τους διδάξαμε, μέσα από μια αμφίδρομη γόνιμη σχέση, που είχε καταλήξει να χαρακτηρίζεται από έναν αμοιβαίο σεβασμό και να ενδυναμώνεται από αυτή την αμοιβαία ικανοποίηση εκ του αποτελέσματος. Μια αμφίδρομη μαθητεία πειραματισμών που δεν απαιτούσε θεαματικά υψηλό κόστος κατασκευής, αλλά κυρίως κατάθεση ψυχής και ατελείωτες ώρες σχεδιασμού και επιβλέψεων, που σπάνια μια αμοιβή μπορούσε να καλύψει. Μοναδική αμοιβή ήταν η προσωπική ικανοποίηση μέσα από αυτό το «ταξίδι» του αστείρευτου μόχθου, των εκπλήξεων, των αποφάσεων της τελευταίας στιγμής εν μέσω αμφιβολίας, και κυρίως η απόλαυση εκ του αποτελέσματος.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή