Η μοναρχία – όχι μόνο στη βρετανική εκδοχή της – είναι, εν έτει 2023 και μελλοντικά, ένας κατάφωρα αναχρονιστικός θεσμός. Πολλώ δε μάλλον η κληρονομική μοναρχία. Μάλιστα, η βρετανική εκδοχή της περιέχει έναν ιδιαίτερο αναχρονισμό ο οποίος είναι μοναδικός και, ευτυχώς για εμάς τους οπαδούς της μη βασιλευόμενης δημοκρατίας, εκτέθηκε (σχεδόν) σε κοινή θέα κατά το τελετουργικό της στέψης του Σαββάτου 6 Μαΐου 2023. Είναι ο εξής: στο επίκεντρο της δίωρης τελετής στο Αβαείο του Ουέστμινστερ βρισκόταν το χρίσμα του νέου βασιλιά το οποίο έγινε πίσω από παραπέτασμα από τον αρχιεπίσκοπο του Κάντερμπερι. Ο τελευταίος χρησιμοποίησε ένα ειδικό λάδι που ονομάζεται «χρίσμα», καθώς, ετυμολογικά, το αρχαιοελληνικό «Χριστός» σημαίνει τον «αρσενικού γένους κεχρισμένο». Στόχος αυτού του κομβικού, καθοριστικού στοιχείου της τελετουργίας είναι να τοποθετηθεί ο βασιλιάς όσο πιο κοντά στο πρόσωπο του Χριστού είναι ανθρωπίνως δυνατό. Με την αρχική του σημασία, σχεδιάστηκε για να απονέμει στον νέο μονάρχη το δικαίωμα των βασιλιάδων (και των βασιλισσών) να κυβερνούν ελέω Θεού. Ενα δικαίωμα που πίστευαν και εφάρμοζαν μέχρι το 1649, όταν ο τελευταίος πιστός του, ο Κάρολος Α’, αποκεφαλίστηκε από μια ρεπουμπλικανική επανάσταση.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή