Ασχέτως του τελικού αποτελέσματος των τουρκικών εκλογών, τα ποσοστά που λαμβάνουν οι δύο παρατάξεις, οι ισλαμιστές και οι κεμαλικοί, δείχνουν μια κάθετη διχοτόμηση του εκλογικού σώματος. Η οποία αντανακλά μια κοινωνία βαθιά διχασμένη όχι μόνο πολιτικά αλλά και πολιτιστικά. Καλούνται να συμβιώσουν εντός ενός κράτους δύο ομάδες εκατομμυρίων ανθρώπων με εντελώς διαφορετικά χαρακτηριστικά, οντολογία, μεταφυσική αντίληψη, αυτοεικόνα, όραμα για το μέλλον, αίσθηση προορισμού, σχέση με τη θρησκεία, την Δύση και την Ανατολή. Οι δύο Τουρκίες, που μέχρι τώρα συμβίωναν δύσκολα, θα συνυπάρξουν ακόμα πιο δύσκολα μετά τις εκλογές. Ο ηττημένος δεν θα δεχθεί την κυριαρχία του νικητή, που εκπροσωπεί ό,τι αποστρέφεται. Ο έλεγχος των θεσμών, της εκπαίδευσης, της Δικαιοσύνης, της διαχείρισης των συμβόλων έχει καταστεί ασύμβατος για τις δύο όχθες. Η τουρκική δημοκρατία εμπεριέχει πλέον δυναμικό διχασμού.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή