Οι καλλιτέχνες συνιδρυτές του σχήματος Nova Melancholia έχουν ξεχωρίσει για τη θεατρική επινοητικότητα αλλά και τον συγκερασμό διαφορετικών ειδών που χρησιμοποιούν στις περφόρμανς τους, εξασκώντας την εικονοπλαστική μέθοδο του montage. Ιδιαίτερα κινητικοί στα χρόνια της κρίσης, ο σκηνοθέτης Βασίλης Νούλας και ο εικαστικός Κώστας Τζημούλης δραστηριοποιήθηκαν δημιουργικά φέρνοντας την ποίηση μέσα σε μικρά διαμερίσματα, σε μικρούς πεζόδρομους, σε κτίρια υπό κατάληψη. Η ιστορία της τέχνης και η θεατρολογία είναι οι πρώτες ύλες των έργων τους στα οποία προστίθενται άλλοι συνδημιουργοί για να εμπλουτίσουν στο σύνολό του το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα. Το νέο τους έργο, το δίπτυχο «Σεμπάστιαν / Vanitas», δύο παραστάσεις με «camp» διάθεση που περιπαίζουν τον θάνατο, ήταν το έναυσμα μιας συνάντησης που ξεκίνησε από τον 15ο αιώνα, μεταφέρθηκε στον 19ο, δίστασε να αγκυροβολήσει στο παρόν, αλλά παραδέχτηκε την αναγκαία συνθήκη του «εδώ και τώρα»:

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή