Δεν θα ήθελε, είπε στα συριζαϊκά ερτζιανά ο Γιάννης Ραγκούσης, να είναι στη θέση των δημοσκόπων την Κυριακή το βράδυ. Για την ιστορία, πάντως, τα ίδια έλεγαν οι σύντροφοί του και το 2019 – οι άνθρωποι που σήμερα κατακεραυνώνουν τις επάρατες εταιρείες δημοσκοπήσεων ότι δημιουργούν κλίμα, ενώ ταυτόχρονα επικαλούνται μια κρυφή μέτρηση, που κανείς δεν ξέρει ποιος την έκανε ή ποιος την παρήγγειλε, προκειμένου να τονώσουν το ηθικό της κομματικής τους βάσης με θεωρίες για διαφορά μερικών χιλιάδων ψήφων.

Κόλπα

Διαβάζοντας το ποστ του Παύλου Πολάκη «άντε χάσου θεραπαινίδα του Μητσοτακέικου!!! ΤΟΛΜΑΣ και μιλάς ακόμα στο όνομα των τραγουδιών που κάποτε είπες… Είσαι λίγος, διεφθαρμένος, επαρχιώτης, εγωπαθής και χαλασμένος!», συνειδητοποίησα ότι μέχρι τώρα σε αυτή την προεκλογική περίοδο δεν κόσμησε την επικαιρότητα με τα πεζοκεφαλαία του. Το κόμμα τού είχε επιβάλει αποχή από τον πολακισμό, λένε κάποιοι. Αλλά, ως γνωστόν, είναι δύσκολο να μάθεις σε ένα γέρικο σκυλί καινούργια κόλπα.

Κυβέρνηση

Ρώτησαν τον Στέφανο Τζουμάκα για την κυβέρνηση ειδικού σκοπού κι εκείνος εξήγησε ότι αυτή είναι μια συζήτηση μετεκλογική, ένα από τα ενδεχόμενα που υπάρχουν. «Το μείζον είναι σε κάθε περίπτωση αν θα έχουμε μια πολιτική κυβέρνηση που θα κυβερνά, γιατί σήμερα έχουμε μια ολιγαρχία, ένα σύστημα δυνάμεων και συμφερόντων που συνεργάζονται με μια κυβερνητική παράταξη». Ενδιαφέρον. Δηλαδή, την προηγούμενη φορά που συγκροτήθηκε κυβερνητικό σχήμα ειδικού σκοπού τα συμφέροντα συνεργάζονταν με το κόμμα στο οποίο εκείνος ανήκε τότε;

Αλαζονεία

Ο κεντροαριστερός στο τηλεπλατό κατηγόρησε τη ΝΔ για αλαζονική στάση. Ο Νίκος Ρωμανός αντεπιτέθηκε υποστηρίζοντας ότι «αλαζονικό είναι να έχεις τον πολιτικό μικρομεγαλισμό να λες πως δεν θέλεις για πρωθυπουργό τον αρχηγό του πρώτου κόμματος, κάτι που δεν υπάρχει πουθενά στην Ευρώπη». Σύμφωνοι. Είναι κι αυτό μια ένδειξη αλαζονείας. Ωστόσο, υπάρχουν πολλά είδη υπεροπτικής πολιτικής συμπεριφοράς. Κι η ύπαρξη του ενός δεν αποκλείει εκείνη του άλλου.